دانشمندان و محققان به بررسی این موضوع که پستانداران چگونه صداها را میشنیدند پرداختند و برای این موضوع، چگونگی تبدیل سیگنال‌های عصبی به کلمات انگلیسی از یک رابط مغز و رایانه مورد تحقیق قرار گرفت .
با پیشرفت علم، این احتمال وجود دارد که افرادی که دچار کم شنوایی هستند روزی با کمک محققان دانشگاه براون،این امکان برایشان فراهم شود که از طریق کاشت ایمپلنت مغزی، بتوانند صحبت کنند
محققان این دانشگاه، از طریق آزمایش توانستند سیگنال‌های عصبی را از مغز میمون‌های رزوس(Rhesus) –گونه‌ای از میمون‌های دنیای باستان- به دست بیاورند. و با استفاده از یک رابط مغز و رایانه آن‌ها را به کلمات انگلیسی تبدیل کنند . این کار می‌تواند راه را برای کمک به افراد کم شنوا هموار کند.با استفاده از بررسی پردازش صدا در مغز موجودات نخستین این امکان به وجود می‌آید که در نهایت منجر به توسعه انواع جدیدی از پروتزهای عصبی بشود. طی پژوهش‌های انجام شده،سیستم‌های مغزی انسان‌ها و پستانداران نخستین غیرانسانی در مرحله پردازش اولیه، که شامل قشر شنوایی می‌شود،یکسان است .در این پردازش صداها بر اساس چیزهایی مانند زیر و بمی یا لحن مرتب می‌کند. سپس صداها در قشر شنوایی ثانویه پردازش می‌شوند و در این مرحله صداها به‌‌عنوان کلمات متمایز می‌شوند، این اطلاعات برای پردازش و سپس گفتار به قسمت‌های مختلف مغز ارسال می‌شود. این در حالیست که پستانداران اولیه متوجه منظور از کلمات را نمی‌دانند و محققان در پی این موضوع بودند که آن‌ها چگونه کلمات را پردازش می‌کنند.
در این مرحله،محققان فعالیت نورون‌های میمون‌های رزوس را در حالی که به کلمات انگلیسی و صداهای میمون‌های رزوس دیگر گوش می‌دادند ضبط کردند با وجود این نکته که برای ضبط سیگنال‌های عصبی میمون‌ها به دو ایمپلنت به اندازه نخود با مجموعه‌ای از میکروالکترودها باید استفاده شود.
