دانشگاه و صنعت؛ ضرورتی برای توسعه ملی
دکتر عباس سروش، سرپرست دانشگاه صنعتی امیرکبیر، در نشستی با مسئولان پژوهشی دانشگاه بر یک موضوع حیاتی تأکید کرد:
“پایاننامههای دانشجویی باید مستقیماً به حل مشکلات صنعتی کشور کمک کنند.”
این سخن در شرایطی مطرح میشود که بسیاری از پژوهشهای دانشگاهی بدون توجه به نیازهای واقعی صنعت انجام میشوند.
چرا صنعت از دانشگاه فاصله گرفته است؟
سرپرست دانشگاه امیرکبیر با اشاره به شکاف موجود بین دانشگاه و صنعت، پرسشهای مهمی را مطرح کرد:
چه درصدی از پایاننامههای کارشناسی ارشد و دکتری به پروژههای صنعتی تبدیل شدهاند؟
آیا مقالات علمی منتشر شده واقعاً مشکلی از صنعت را حل کردهاند؟
چرا بسیاری از تحقیقات دانشگاهی در قفسههای کتابخانهها خاک میخورند؟
راهکارهای عملی برای پیوند دانشگاه و صنعت
برای حل این معضل، دکتر سروش پیشنهادات مشخصی ارائه داد:
۱. ایجاد سیستم پایش و ارزیابی مستمر برای سنجش کاربردی بودن پژوهشها
۲. طراحی سازوکارهای تشویقی برای استادان و دانشجویانی که روی پروژههای صنعتی کار میکنند
۳. برگزاری جلسات منظم بین مدیران صنعتی و اساتید دانشگاه برای شناسایی نیازهای واقعی
همکاری درون دانشگاهی؛ کلید موفقیت
سرپرست دانشگاه به یک نکته ظریف اشاره کرد:
“ما در دانشگاه امیرکبیر پژوهشکدههای تخصصی داریم که باید ارتباط تنگاتنگی با دانشکدهها داشته باشند.”
این همکاری میتواند به شکلهای زیر محقق شود:
تشکیل تیمهای مشترک پژوهشی بین دانشکدهها و پژوهشکدهها
طراحی پروژههای کلان با مشارکت همه واحدهای دانشگاه
ایجاد سیستم یکپارچه مدیریت پژوهشهای کاربردی
شفافیت مالی؛ شرط لازم اعتماد صنعت
دکتر سروش به یک چالش جدی اشاره کرد:
“گاهی مبالغی که از صنعت جذب میشود با هزینههای واقعی پروژه همخوانی ندارد.”
برای حل این مشکل پیشنهاد شد:
انجام مطالعات دقیق درباره علل اختلاف مالی پروژهها
ایجاد سیستم نظارتی شفاف برای مدیریت قراردادهای پژوهشی
تدوین دستورالعملهای دقیق برای قیمتگذاری پروژههای صنعتی
آیندهای که میتوانیم بسازیم
سرپرست دانشگاه صنعتی امیرکبیر با خوشبینی گفت:
“اگر این اصلاحات را انجام دهیم، میتوانیم شاهد تحولی بزرگ باشیم؛ تحولی که در آن:
هر دانشجو هنگام نوشتن پایاننامه بداند تحقیقش قرار است چه مشکلی از صنعت را حل کند
هر استاد دانشگاه با اطمینان بداند پژوهشهایش مورد نیاز صنعت است
و هر مدیر صنعتی با علاقه به دانشگاه مراجعه کند چون میداند میتواند روی کمک پژوهشگران حساب کند.”
این تغییر نگرش، نه تنها به نفع دانشگاه و صنعت است، بلکه میتواند نقش مهمی در توسعه اقتصادی کشور ایفا کند.