ضربه سنگین مجلس به آینده پزشکی ایران؛ رد پیشنهاد مزایای شغلی برای دستیاران
در اقدامی که موجی از نگرانی را در جامعه پزشکی ایجاد کرده است،
مجلس شورای اسلامی با رد پیشنهاد دولت مبنی بر تعیین مزایای شغلی برای دستیاران پزشکی، ضربه سنگینی به آینده پزشکی ایران وارد کرد.
این تصمیم در حالی گرفته شده است که وزیر بهداشت پیش‌تر از تصویب این پیشنهاد در هیئت دولت خبر داده بود و امیدواری زیادی به اجرایی شدن آن وجود داشت.
چرا تصویب مزایای شغلی برای دستیاران مهم است؟
دستیاران پزشکی، نیروی جوان و پرانرژی هستند که نقش بسیار مهمی در ارائه خدمات درمانی ایفا می‌کنند.
با این حال، این گروه از متخصصان همواره از مشکلات معیشتی و عدم امنیت شغلی رنج می‌برند.
تصویب مزایای شغلی برای دستیاران، علاوه بر بهبود وضعیت معیشتی آن‌ها، باعث افزایش انگیزه و بهبود کیفیت خدمات درمانی می‌شد.
پیامدهای رد این پیشنهاد
رد پیشنهاد دولت در مجلس، پیامدهای منفی متعددی در پی خواهد داشت که برخی از آن‌ها عبارتند از:
کاهش انگیزه دستیاران: با توجه به شرایط سخت کاری و عدم دریافت مزایای مناسب،
بسیاری از دستیاران ممکن است انگیزه خود را برای ادامه فعالیت در حوزه پزشکی از دست بدهند.
خروج نیروی متخصص از کشور: عدم توجه به مطالبات دستیاران می‌تواند منجر به خروج نیروی متخصص از کشور شود.
تضعیف نظام سلامت: کاهش انگیزه و خروج نیروی متخصص، به طور مستقیم بر کیفیت خدمات درمانی و نظام سلامت کشور تأثیر منفی خواهد گذاشت.
افزایش مهاجرت پزشکان: بسیاری از دستیاران پس از اتمام دوره تخصصی، با توجه به شرایط نامناسب کاری، ترجیح می‌دهند به کشورهای دیگر مهاجرت کنند.
واکنش جامعه پزشکی
این تصمیم مجلس با واکنش شدید جامعه پزشکی روبرو شده است.
بسیاری از پزشکان و دست‌اندرکاران حوزه سلامت، این تصمیم را به شدت محکوم کرده و خواستار تجدیدنظر در آن هستند.
راهکارها
برای بهبود وضعیت دستیاران پزشکی و جلوگیری از پیامدهای منفی این تصمیم، می‌توان اقدامات زیر را انجام داد:
بازنگری در تصمیم مجلس: نمایندگان مجلس باید با در نظر گرفتن اهمیت موضوع، مجدداً به این موضوع ورود کرده و تصمیم خود را اصلاح کنند.
توجه به مطالبات جامعه پزشکی: مسئولان باید به مطالبات جامعه پزشکی به ویژه دستیاران توجه جدی داشته باشند و برای بهبود وضعیت آن‌ها تلاش کنند.
تامین منابع مالی لازم: دولت باید منابع مالی لازم برای پرداخت مزایای شغلی به دستیاران را تأمین کند.
تغییر نگاه به دستیاران: دستیاران باید به عنوان سرمایه‌های انسانی ارزشمند کشور تلقی شوند و از آن‌ها حمایت شود.
