هشدار رئیس دانشکده مهندسی صنایع امیرکبیر در مورد بحران نیروی انسانی کارآمد
رئیس دانشکده مهندسی صنایع دانشگاه امیرکبیر با اشاره به احتمال ایجاد بحران نیروی انسانی،
بر ضرورت ارتباط دانشگاه با صنعت تاکید کرد.
راهاندازی مرکز نوآوری در دانشگاه امیرکبیر و دعوت از صنایع برای همکاری
به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از دانشگاه صنعتی امیرکبیر،
دکتر مسعود ماهوتچی در اولین همایش معاونین و مدیران فروش صنعت کالاهای مصرفی و محصولات تند گردش،
از راهاندازی مرکز نوآوری مجهز در این دانشکده خبر داد و گفت:
انتظار میرود که صنایع مرتبط به این مرکز اقبال ویژه ای نشان داده و از این فرصت استثنایی برای حل مشکلات خود و تربیت و توانمندسازی نیروی انسانی استفاده کنند.
تاکید بر اهمیت ارتباط صنعت و دانشگاه و انتقاد از وضعیت فعلی
وی با تاکید بر اهمیت شکلگیری ارتباط صنعت و دانشگاه، گفت:
این موضوع همواره در دانشگاهها و صنایع به عنوان یک موضوع مهم و حیاتی مطرح و بحثهای زیادی در خصوص آن عنوان و طرح شده است.
به طوریکه اندیشمندانی از دو سوی دانشگاه و صنعت در خصوص ضرورت این ارتباط حرفهای امیدبخش و سودمندی به زبان آوردهاند
اما تحول قابل توجهی در این حوزه صورت نگرفته و امروزه این ارتباط چشمگیر نیست.
وی افزود: صنعت به طور کلی معتقد است دانشگاه تمرکز جدی بر مشکلات صنعت نداشته،
بیشتر وقت و انرژی خود را صرف آموزش و پژوهشهای بینالمللی کرده و از کارهای کاربردی فاصله گرفته است و همچنین دانشگاهیان هم معتقدند که صنایع ضرورت ارتباط با دانشگاه را به خوبی درک نکرده،
از ظرفیتهای بینظیر آن اطلاع کامل نداشته،
در این خصوص سرمایهگذاری لازم را نکرده و صرفا بر روی بازدهیهای کوتاه مدت تمرکز میکنند.
تجربه موفق ارتباط صنعت و دانشگاه در کشورهای دیگر و لزوم الگوبرداری
رئیس دانشکده مهندسی صنایع در ادامه تصریح کرد:
بنده در یکی از دانشگاههای مطرح کانادا تحصیل کردم در این کشور دانشگاهها ارتباط بسیار مستحکم و ساختاریافتهای با صنایع وجود دارد.
بسیاری از پروژههای تحصیلات تکمیلی بر اساس حمایتهای مالی صنایع شکل گرفته و به سرانجام میرسد هر چند که ممکن است درصدی از آنها پیادهسازی نشده و حتی در مراحل تحقیق باقی بماند.
اما ثمرات درصد قابل توجهی از این تحقیقات برای توسعه صنایع و تولید محصولات نوآورانه بسیار قابل توجه بوده است.
تاکید بر نقش ظرفیت فردی فارغالتحصیلان در موفقیت و لزوم ایجاد ارتباط ساختاریافته
رئیس دانشکده مهندسی صنایع دانشگاه صنعتی امیرکبیر اظهار کرد:
متاسفانه علیرغم بحثهای مفصلی که در ایران در خصوص ارتباط صنعت و دانشگاه صحبت میشود
هنوز ارتباط کارآمد و موثری بین صنعت و دانشگاه شکل نگرفته است.
من به عنوان کسی که حدود ۴۰ سال در کسوت دانشجو و استاد تجربه فعالیت دارم و در طول ۱۵ سال گذشته در جایگاه یک معلم دانشگاه دانشجویان زیادی را تربیت کردم،
اذعان میکنم که امروزه بسیاری از دانشجویان کارشناسی،
کارشناسی ارشد و دکتری در صنایع مرتبط مشغول بوده و نیروهای بسیار موفقی هستند.
وی تاکید کرد:
به نظر میرسد که علت اصلی این موفقیت تا حدود زیادی بر اساس ظرفیت فردی فارغالتحصیلان بوده و ارتباطات ساختاریافته بین دانشگاه و صنعت کمتر در آن نقش داشته است.
بنابراین نیاز مبرم کشور آن است که صنعت و دانشگاه ارتباط موثر و پایداری را رقم زده و در چارچوب آن دانشجویان توانمند و خودباور پرورش پیدا کنند.
شاید تنها روش برای تامین نیروی انسانی لازم برای حل مشکلات صنایع و شکوفایی دانشگاهها همین مسیر باشد.
وجود مشکلات در صنعت و ظرفیتهای بالقوه در دانشگاهها و لزوم ایجاد پل ارتباطی
ماهوتچی خاطر نشان کرد:
باید به این نکته توجه نمود که دانشگاه و دانشجویان کشور عزیزمان ایران تواناییهای بالقوه و بالفعل زیادی دارند و در همه این دنیا به این نیروها به عنوان یک ظرفیت لایتناهی نگاه میشود به گونهای که بسیاری از نوآوریها و خلاقیتها از آنها نشات میگیرد.
استقبال دانشگاههای برتر دنیا از دانشجویان و اساتید ایرانی
وی ادامه داد: به خاطر دارم نماینده دانشجویان بورسیه دانشجویان ایرانی خارج از کشور با مسئولین یکی از دانشگاههای برتر کانادا جلسهای داشتند
و این دانشگاه استقبال بسیار بینظیری از این مسئول به عمل آوردند و علت آن را به طور تلویحی میزان موفقیت و اثرگذاری دانشجویان و استادان ایرانی در پیشرفت دانشگاه ذکر کردند.
رئیس دانشکده مهندسی صنایع گفت: اینها همه نشانههای برخورداری از ظرفیتهای بینظیر
دانشگاهی است که متاسفانه در کشور ما بعضا مورد بیتوجهی واقع شده و دیگران در سایر کشورها به خوبی از آن برخوردار میشوند
حال آنکه برای به بار نشستن آنها هزینه زیادی به کشور تحمیل شده است و نتیجه و ثمرات آنها توسط دیگران که شاید از دشمنان کشور ما هم باشند استفاده میشوند.
انتقاد از عدم احساس مسئولیت اجتماعی صنایع در پرورش نیروی انسانی
این استاد دانشگاه صنعتی امیرکبیر با طرح یک سوال اظهار کرد:
چرا صنایع در کشور ما برای خود یک رسالت اجتماعی جهت پرورش نیروی انسانی توانمند احساس نمیکنند؟
و صنایع صرفا به استفاده از نیروی انسانی برای بازدهی کوتاه مدت و انجام کارهای روزمره توجه بیشتری دارند؟
در حالی که مطمئنا در چند سال آینده صنایع با بحران نیروی انسانی مواجه خواهند شد.
وی افزود:
لذا به منظور پیشگیری از این اتفاق لازم است امروز برای تربیت نیروی توانمند جهت امور جاری خود در سالهای آتی در دانشگاهها سرمایهگذاری نموده و نیروی انسانی لازم را تربیت کنند.
تاکید بر تمرکز دانشگاهها بر حل مشکلات صنعت و انتقاد از تمرکز بر پژوهشهای بینالمللی
این استاد دانشگاه صنعتی امیرکبیر خاطر نشان کرد:
البته هر چند که چاپ مقالات بینالمللی بسیار مهم است و در این راستا لازم است دانشپژوهان کشورمان نقش خوبی داشته باشند اما سوال جدی این است که چرا در دانشگاههای کشور تمرکز لازم بر حل مشکلات صنعت وجود ندارد و همه توان استادان و دانشجویان بر حل مشکلات کشورهای دیگر متمرکز شده است و از حل مشکلات صنایع خودمان تا حدود زیادی غفلت شد.
مقایسه رتبه ایران در تولید علم و نوآوری و هشدار در مورد تبدیل علم به نوآوری
وی ادامه داد:
جایگاه کشور ما در محدوده ۶۰ است و این موضوع میتواند هشدار بزرگی باشد به این معنی که دانشمندان ما در تولید علم نقش خوبی داشته در حالی که در کشورهای دیگر آن را به نوآوری تبدیل میکنند حال آنکه هزینه تولید علم آن را کشور ما پرداخت کرده است.
به عبارتی سهم تولید علم ما در تبدیل آن به نوآوری نادیده گرفته شده و این یک معضل جدی و بنیادی است.
تاکید بر استفاده از فرصتهای دانشگاه صنعتی امیرکبیر برای ارتباط با صنعت و هشدار در مورد مهاجرت نخبگان
ماهوتچی خاطر نشان کرد:
دانشگاه صنعتی امیرکبیر فرصتهای بینظیری برای شکلگیری ارتباط با صنعت دارد باید از این فرصتها استفاده شود.
یکی از اساتید بزرگ دانشگاه که خود او از صنعتگران موثر کشور است در نشستی در خصوص مشکلات آینده کشور هشدار دادند که در صورت بیتوجهی مسئولان به جنبههای مختلف نیروی انسانی، ایران تا ۵ سال آینده با بحران نیروی انسانی مواجه میشود.
وی ادامه داد:
شاید نیروی انسانی رتبههای برتر کشور ما به هر دلیلی شامل مشکلات و مسائل مالی و معیشتی، یا عدم برخورداری از امکانات و تسهیلات تحقیقاتی،
و یا عدم رضایت از شرایط اجتماعی، احساس مسئولیت کمتری کرده و کشور را از ظرفیتهای خود محروم و یا به کشورهای دیگر مهاجرت کنند.
در این شرایط شاید در چند سال آینده سیاستمداران مجبور شوند کارهای بزرگ و خطیر را به افرادی که بسیار متعهد هستند ولی به لحاظ توانایی و توانمندی در مراحل پایینتری هستند واگذار کنند و در این صورت کشور با بحرانهای جدیتری مواجه خواهد شد.