ورود به دبیرستان می‌تواند تجربه‌ای هیجان‌انگیز باشد، اما برای برخی از نوجوانان همچنین می‌تواند ترسناک، دلهره‌آور و گیج‌کننده باشد. طبق یک مطالعه، تقریباً نیمی از همه دانش‌آموزان دبیرستانی روزانه میزان زیادی استرس را تجربه می‌کنند. ویکتوریا ابلس، نویسنده و تهیه‌کننده فیلم، معتقد است که «استرس مرتبط با مدرسه به یک بیماری همه‌گیر ملی تبدیل شده است». علت اضطراب دانش‌آموزان چیست؟ به گفته ابلس، «انتظارات پیرامون تحصیل از کنترل خارج شده است» و با حجم زیاد فعالیت‌ها، تکالیف و ورزش‌ها همراه است.
همان‌طور که در کتاب «فرزندان خود را برای موفقیت تربیت کنید» توضیح می‌دهم، اگر دانش‌آموزان آمادگی کافی نداشته باشند، این استرس می‌تواند بیش از حد و حتی مخرب شود. من، مانند بسیاری از والدین، فکر می‌کردم چه کاری می‌توانستم برای کمک به فرزندان نوجوانم انجام دهم تا به خوبی با سال اول دبیرستان وفق پیدا کنند. در اینجا، به‌عنوان یک والد و معلم، آموخته‌های خودم را با شما در میان می‌گذارم.
عوامل اضطراب دانش‌آموزان
عوامل متعددی وجود دارد که می‌تواند برای دانش‌آموزان سال اول دبیرستان اضطراب ایجاد کند، از جمله رفتن به مدرسه برای اولین بار با دانش‌آموزان بزرگ‌تر، قدبلندتر و از نظر جسمی بالغ‌تر که اساساً شبیه بزرگسالان هستند.
دانش‌آموز نوجوان شما اکنون یکی از کوچکترینهای مدرسه است، در حالیکه در مدرسه راهنمایی جزء بزرگترها و باتجربه‌ترها بوده است. این تغییر می‌تواند آزاردهنده باشد. در زیر موارد مهمی که باعث اضطراب دانش‌آموزان می‌شود را برایتان آورده‌ایم:
هم‌مدرسه شدن با دانش‌آموزان بزرگ‌تر
برای اولین بار، فرزند شما با دانش‌آموزان بزرگ‌تر، قوی‌تر و از نظر جسمی بالغ‌تر که اساساً شبیه بزرگسالان هستند، هم‌مدرسه می‌شود. او که قبلاً جزو دانش‌آموزان بزرگ‌تر و باتجربه‌تر مدرسه راهنمایی بوده، حالا به یکی از کوچکترینهای دبیرستان تبدیل شده است. این تغییر می‌تواند آزاردهنده باشد.
محیط جدید مدرسه
فرزند شما باید به یک ساختمان مدرسه جدید، معلمان جدید و کلاس‌های درس مجزا برای هر موضوع عادت کند. از تجربه می‌دانم که دانش‌آموزان نوجوان ممکن است در مورد معلمان جدید خود نگران شوند، یا حتی وسواس پیدا کنند: آیا آن‌ها را دوست خواهم داشت؟ آیا خیلی سخت‌گیر خواهند بود؟ آیا درکشان برایم سخت است؟
آن‌ها همچنین به احتمال زیاد نگران سختیِ کارها، نحوه کسب نمرات رضایت‌بخش و امکان پیدا کردن دوستان جدید هستند.
آزار و اذیت
در برخی موارد ناخوشایند، نوجوانان ممکن است با قلدری، قلدری سایبری، تهدید یا آزار جنسی هم روبرو شوند. مطالعات نشان داده‌اند که بین ۲۰ تا ۳۰ درصد از دانش‌آموزان در مقاطع ۶ تا ۱۲ با قلدری مواجه شده‌اند.
والدین چه می‌توانند بکنند؟
شما به‌عنوان والدین چگونه می‌توانید به فرزند دانش‌آموز خود در مدیریت اضطراب به روش سالم کمک کنید؟ در اینجا ۶ پیشنهاد وجود دارد:
حامی، همدل و مهربان باشید.
با دقت به حرف‌های فرزندتان گوش دهید و به او امنیت عاطفی بدهید. تا حد امکان حمایتگر باشید. سعی نکنید خیلی زود نصیحت کنید. اجازه دهید تا جایی که می‌تواند، مشکلاتش را خودش حل کند. در واقع، برخی تحقیقات نشان می‌دهند که سطوح بالای حمایت والدینی می‌تواند نتیجه معکوس داشته باشد.
شنونده خوبی باشید.
مهم‌تر از همه، بدون قضاوت و بدون عجله برای ارائه راه‌حل‌های خود، به حرف‌های او گوش دهید. به یاد داشته باشید که او درگیر اضطراب شدیدی است و حالا بیش از هر زمان دیگری به شما نیاز دارد – حتی اگر سعی کند «باکلاس» به نظر برسد و شما را از خود دور کند. انتظار داشته باشید که فرزندتان گاهی اوقات بداخلاق، مودی و عصبانی باشد. سعی کنید آن را به خودتان نگیرید.
حمایتگر باشید.
تأکید کنید که او را بدون قید و شرط دوست دارید و به تلاش‌هایی که برای مقابله با چالش‌های شروع دبیرستان می‌کند، احترام می‌گذارید و او را تحسین می‌کنید. تحقیقات به ما نشان داده‌اند که پشتکار، تلاش و سخت‌کوشی می‌تواند باعث افزایش هوش شود. استقامت چیزی است که باید تشویق شود.
به اصول اولیه توجه کنید.
هنگامی که دانش‌آموزان نوجوان تحت فشار قرار می‌گیرند، ممکن است اصول اولیه نادیده گرفته شود. هر کاری که می‌توانید انجام دهید تا به آن‌ها کمک کنید به اندازه کافی بخوابند، غذای سالم بخورند و به‌طور منظم ورزش کنند. همه این موارد به آن‌ها در مدیریت استرس کمک خواهد کرد.
به او در برقراری ارتباط کمک کنید.
به او کمک کنید (یا از او بخواهید) تا در مورد فعالیت‌های فوق برنامه در دبیرستان تحقیق کند. پیوستن به یک باشگاه، ورزش یا فعالیت می‌تواند راهی عالی برای ایجاد یک گروه دوستانه صمیمی به سرعت و وفق پیدا کردن با محیط جدید باشد.
در صورت لزوم کمک بگیرید.
اگر فکر می‌کنید مفید است، قبل از شروع مدرسه با مشاور مدرسه تماس بگیرید و جلسه‌ای ترتیب دهید تا فرزندتان با مشاور در مورد انتقال به دبیرستان صحبت کند. این ممکن است برای همه دانش‌آموزان حرکت درستی نباشد، اما در نظر بگیرید که آیا برای فرزند شما مفید خواهد بود یا خیر.
استرس هم می‌تواند خوب باشد، هم بد
دانش‌آموز نوجوان شما نمی‌تواند و نباید از تمام استرس‌ها اجتناب کند. استرسی که از موقعیت‌های چالش‌برانگیزی ناشی می‌شود که آن‌ها با موفقیت می‌توانند از پسش بربیایند، سالم و حتی مطلوب است.
حتی از نظر بیولوژیکی، استرس باعث می‌شود بدن آدرنالین و هورمون استرس کورتیزول تولید کند. این هورمون‌ها در بازه‌های زمانی کوتاه، عملکرد ما را بالا می‌برند، باعث تمرکز ما می‌شوند و توانایی‌هایمان را افزایش می‌دهند که خوب است. با این حال، در درازمدت، استرس طولانی‌مدت و بیش از حد می‌تواند آسیب‌زا باشد.
به‌طور خلاصه، مقداری اضطراب طبیعی است و انتظار می‌رود. این به دانش‌آموز نوجوان شما کمک می‌کند تا برای شروع مدرسه آماده شود. اما اگر احساس می‌کنید سطح اضطراب فرزندتان آسیب‌زا است، برای کمک به مشاور مدرسه (یا یک متخصص مناسب دیگر) مراجعه کنید.
کمک به فرزند نوجوانتان برای مقابله مستقیم با استرس در ابتدای دبیرستان، به او کمک می‌کند تا برای سطوح بالقوه بالاتر استرس مرتبط با ورود به دانشگاه یا پیدا کردن شغل آماده شود.
